Witaj czytelniku numer:
Cykl o Jakubie Wędrowyczu
Cykl o Jakubie Wędrowyczu tworzy obecnie 7 tomów opowiadań łącznie 90 utworów. Bohater epizodycznie pojawia się też w „Norweskim Dzienniku” i „Wampirze z M3”
Kroniki Jakuba Wędrowycza - 290 stron. Wyd.2001, 2002, 2002, 2003, 2007, 2011, Po czesku 2002, 2011
Zabójca. - Na rybki – Głowica – Hochsztapler – Rewizja - Świńska rebelia - Implant - Hotel pod łupieżcą (mikropowieść) - Z archiwum Y - Tajemnice wody - Bajeczka dla wnuczka - Przeciw pierwszemu przykazaniu
Czarownik Iwanow 266 stron Wyd. 2002, 2002, 2007, 2009, Po czesku 2003
Czarownik Iwanow (mikropowieść) – Bestia - Mięcho - Kocioł
Weźmisz Czarno kure 385 stron. Wyd. 2002, 2003, 2007, Po czesku 2003
Weźmisz czarno kure - Problemy – Bimbrociąg - Dom bez klamek - Drewniany Umysł – Dziadek – Lenin – Lenin: 2 Coś przeżyło – Okazja - Ostatnia posługa – Znalezisko - W kamiennym kręgu - Ostateczna polisa na życie - Park Jurasicki – Reprywatyzacja – Spowiedź – Titanic - Zbrodnia doskonała - Pogotowie
Zagadka Kuby Rozpruwacza 396 stron, Wyd. 2004, 2007, Po czesku 2004
Zagadka Kuby Rozpruwacza - Wesoły szpital - Trzy życzenia – Kostucha - Jakub Wędrowycz i siedmiu krasnoludów – Matryca – Tunel - Wigilijna rozgrywka - Garnek złota - Głowa – Wycieczka – Wyprawa - Spotkanie z narodem - Jakub w operze – Kotłownia - Uczeń szewca: majstersztyk - Wiwat święta - Jakub na tropach Yeti - Rosyjska Ruletka – Zamek - Myślący Bimber - Tajemnica kwaśnego samogonu - Łowy na Młotkowca.
Wieszać każdy może 323 strony, Wyd 2007Po czesku 2010
Rekruci – Fabryka – Kac – Wykład – Skansen - Ciocia Agnieszka - Kontyngent - Pola Trzcin (mikropowieść)
Homo Bimbrownikus 357 stron, Wyd. 2009
Ostatnia misja Jakuba – Cyrograf – Ochwat - Homo bimbrownikus (mikropowieść)
Trucizna, Wyd. 2012,
Goście – Dieta wieczorna – Kura – Spotkanie z pisarzem – Wybory – Flaszka – Hrabia – Duch –sztanga – Szczęki – Trucizna – Stajnia –Smok – Czarny punkt –Psikus – Czortek – Posterunek – Lusterko – Fuszerka – Lazaret.
Główny bohater to przerażający wiekowy ochlapus, wiejski egzorcysta, bimbrownik i kłusownik, porażający otoczenie wyglądem, zapachem i kulturą osobistą – a raczej jej brakiem. W towarzystwie równie odrażających kumpli pije, produkuje samogon, wdaje się w awantury oraz wypełniając wolę przodków regularnie likwiduje przedstawicieli wrogiego rodu – Bardaków. Z racji posiadania pewnych nadnaturalnych zdolności dokonuje też eksterminacji duchów, wampirów, utopców, zombiaków oraz wszelakiej innej „paranormalnej gadziny”. W wolnych chwilach odczynia uroki, zdejmuje klątwy a nawet kilka razy podejmuje się ratowania ludzkości. Wszystkie zadania wykonuje narąbany w sztok, przedkładając prymitywną siłę fizyczną i cwaniactwo nad subtelniejsze metody rozwiązania konfliktów.
W postaci Wędrowycza jak w soczewce skupiają się wszelkie możliwe polskie wady, przywary i stereotypy – ale jego chamstwo, wieśniactwo, buractwo, brak rozterek i hamulców moralnych oraz bogaty arsenał broni i materiałów wybuchowych zapewniają mu przewagę nad każdym przeciwnikiem.
Ku wielkiej zgryzocie Andrzeja, który pragnie być postrzegany jako poważny pisarz od fantastyki „problemowej” to właśnie przygody Wędrowycza stały się najpopularniejszą i najbardziej rozpoznawalną częścią jego twórczości.